linearny — «wyrażony za pomocą linii, złożony z linii; linijny, liniowy» Kompozycja linearna. Ornament linearny. Linearne ujęcie. ∆ Pismo linearne «odmiana pisma sylabicznego powstałego na Krecie, którego znaki stawiano między poziomymi liniami» ∆ jęz.… … Słownik języka polskiego
damaskinaż — m II, D. u; lm M. e, D. y ( ów) szt. «technika zdobienia przedmiotów metalowych (głównie broni i zbroi) przez inkrustowanie ich złotem lub srebrem; szczególnie rozpowszechniona w średniowieczu w kręgu kultury islamu; damasceńska robota; ornament… … Słownik języka polskiego
linearnie — przysłów. od linearny Przedstawić linearnie plastykę postaci, przedmiotów obrazu … Słownik języka polskiego
linearność — ż V, DCMs. linearnośćści, blm rzecz. od linearny Linearność kompozycji malarskiej. Linearność ornamentu … Słownik języka polskiego
przerywnik — m III, D. a, N. przerywnikkiem; lm M. i 1. «krótki utwór literacki, partia baletowa, muzyczna, scena filmowa itp. będące wstawką w obrębie jakiejś większej całości, rozdzielające ją» Przerywniki muzyczne w programie telewizyjnym. Sztuka z… … Słownik języka polskiego
linearnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. linearny w zn. 1.: Przedstawić coś linearnie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
linearność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. linearnośćści, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. linearny w zn. 2.: Linearność kompozycji, ornamentu. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień